Όπως καταλαβαίνετε αυτές οι περιπέτειες είναι πολλές!

 Περιπέτειες άγχους, αγωνίας και ιδρώτας!

Απίστευτα πολλές ώρες διάβασμα, αναπνοές πριν από κάθε μάθημα και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Ταξίδια πρωινά, αναμονή  σ’ αεροδρόμια και καθυστερήσεις. Πάντα έλεγα στον εαυτό μου, ότι ο εισηγητής είναι ένας πιλότος και το κάθε μάθημα μια πτήση. Πάντα  βέβαια ήθελα τις καλές πτήσεις! Όπως όμως είναι αναμενόμενο, αυτό δεν συμβαίνει πάντα…

 

Βρήκα πολλές φορές κακοκαιρία και πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσω στην διάρκεια του ταξιδιού! Δύσκολο κοινό, εύκολο κοινό ή όπως αλλιώς  θα ήθελες να το χαρακτηρίσεις… Στο τέλος όμως, καταλήγω  στο ότι ακόμα και ο δυσκολότερος συμμετέχοντας, μόλις καταλάβει πως μπορεί να τα καταφέρει, γίνεται ένας υπέροχος  και μοναδικός εισηγητής. Πάντα λατρεύω τη στιγμή  που συναντώ  τον πιο δύσπιστο συμμετέχοντα, που από την αρχή υποστήριζε με πάθος πως δεν μπορεί να διδάξει, να καταλήγει να παραδέχεται και να αναγνωρίζει πως έχει ζήσει ένα  θαύμα! Καταλαβαίνει στην διάρκεια αυτού του ταξιδιού πως και θέλει και μπορεί να τα καταφέρει Ένα θαύμα μεταμόρφωσης δηλαδή! Πιστεύω πως κανείς δεν  μπορεί να αντισταθεί στην χαρά της προσφοράς της γνώσης που έχουμε όλοι μέσα μας.

 

Ο φόβος δημιουργεί πολλές παρανοήσεις σ΄αυτό το ταξίδι. Ντρέπεσαι και φοβάσαι!  Είναι κάτι σαν ένα καινούργιο επάγγελμα που δεν το ήξερες στην αρχή και τις περισσότερες φορές το πιθανότερο είναι να μην το έχεις ακούσει  ποτέ σαν παιδί. Κάτι εντελώς άγνωστο δηλαδή! Σίγουρα, κανείς δεν θα σου πρότεινε ποτέ να γίνεις εκπαιδευτής ενηλίκων! Θεωρώ, πως είναι ένα σύγχρονο επάγγελμα που σε βγάζει έξω από τον χώρο της άνεσής σου και σου μαθαίνει να θέλεις να μοιραστείς τον δικό σου εσωτερικό κόσμο, τον οποίο κουβαλάς πάντα μέσα στο μυαλό και στην καρδία σου.

 

Είναι το δικαίωμα που σου δίνει η ζωή να επηρεάσεις, να εμπνεύσεις, να παρακινήσεις τους άλλους έτσι ώστε να βγάλουν προς τα έξω τον κρυμμένο τους θησαυρό! Γίνεσαι ένα με την προσφορά και με την αγάπη για εξέλιξη. Δίνεις τον δικό σου μικρό  σπόρο γνώσης, που για κάποιον άλλο γίνεται ένα εφόδιο για την δική του απαιτητική καθημερινότητα. Νιώθω, πως μια μέρα θα κατανοήσουμε όλοι πως  θα έπρεπε να διδάσκουμε αυτά που γνωρίζουμε, γιατί αυτό που εσύ ξέρεις καλά, κάποιος άλλος δεν το γνωρίζει καθόλου και σίγουρα θα άλλαζε η ζωή του έχοντας αυτή τη γνώση.

 Οι περιπέτειες του δικού μου ταξιδιού, μου δίδαξαν πως  όταν μπαίνεις μέσα στην αίθουσα, νιώθοντας αγάπη και αποδοχή για το κοινό σου, αποδοχή για  την προσωπικότητα και για το επίπεδο των γνώσεων του καθενός ξεχωριστά, αποδοχή για τις κρυφές ανησυχίες του καθενός από εμάς να εκτεθεί καθώς επίσης και αποδοχή για την κούραση και την μοναδικότητα όλων,  τότε με έναν μαγικό τρόπο,  όλα αλλάζουν!  Η αίθουσα είναι γεμάτη θετική ενέργεια, χαρά, πάθος και ελπίδα για κάτι καλύτερο! Κάτι καλύτερο, που δεν περιμένουμε απλά να συμβεί, αλλά νιώθουμε μέρος αυτού και σίγουροι  για το  ότι μπορούμε να συμβάλουμε στην δημιουργία του.

 

Οι περιπέτειες ενός εισηγητή μου έδωσαν πολλές χαρές.

Νιώθω  ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη για όλους  όσους με βοήθησαν να βρεθώ σε μια αίθουσα και μου πρόσφεραν το δικό μου μικροφωνο! Κάποτε κάποιος μου είπε:  «Χάτζη το μικρόφωνο δικό σου…». Ένα μικρόφωνο που είχε πάντα ένα μοναδικό στόχο, να ενεργοποιήσω και να ενδυναμώσω τον κάθε συμμετέχοντα έτσι ώστε να φύγει από την αίθουσα καλύτερος από όταν μπήκε! Κάθε φορά!

 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ολες τις επιχειρήσεις που μου εμπιστεύτηκαν την αναπτυξη του προσωπικου τους και σ΄όλους όσους βαδίζουμε μαζί μέχρι σήμερα στο εκπαιδευτικό μου μονοπάτι και γίνονται οι συνταξιδιώτες στις δικές μου «περιπέτειες του εισηγητή».